آبیاری بی رویه
آبیاری بی رویه امروزه بحران آب در سراسر دنیا گریبا‌ن‌گیر بخش‌های
مختلفی از جمله کشاورزی شده است. در حالی که بسیاری از کشاورزان
در سطح جهان برای آبیاری محصولات خود به آب چاه‌ها و منابع آب زیرزمینی
متکی هستند، مصرف بی‌رویه آب و اثرات زیست محیطی حاصل از هدررفت
آن یکی از مشکلات بزرگ کشاورزی محسوب می‌شود. هدر رفت آب علاوه
بر از کاهش منابع آبی، می‌تواند منجر به فرسایش خاک، آسیب به محصول
با آبیاری بیش از حد و تحمیل هزینه‌های غیر ضروری به کشاورزان شود. با
بهینه‌سازی مصرف آب، نه تنها سهم خود را برای حفظ یکی از با ارزش‌ترین
منابع طبیعی ادا می‌کنیم، بلکه می‌توانیم محصولات سالم‌تری نیز تولید کنیم.
مدیریت آب و تعیین راه های کاهش مصرف آب در کشاورزی بخش مهمی از
عملیات مزرعه و تولید محصولات با کیفیت است. در زمان کمبود آب، صرفه‌جویی
و گسترش منابع آبی برای اطمینان از اینکه منابع آب در طول فصل رشد در
دسترس خواهد بود، مهم است. در بررسی انواع روش های آبیاری و روش های
کاهش مصرف آب در کشاورزی این نکته حائز اهمیت آن است که مطمئن شوید
محصول در طول دوره رشد آب کافی دریافت کرده و در عین حال آبی در جهت رشد آن هدر نمی‌رود.
آبیاری بی رویه
استفاده از سیستم های سنتی آبیاری مثل غرقابی، موجب هدر رفت و
مصرف آب زیادی می شود. برای کاهش مصرف آب در کشاورزی و آبیاری،
بهتر است از سیستم هایی بهره ببرید که با حداقل میزان تبخیر، بیشترین
بازده آبیاری را ارائه می دهند. برنامه های آبیاری را می توان به صورتی تنظیم
کرد که تنها در صورت لزوم امکان آبیاری را فراهم کنند.
در حال حاضر، سیستم های آبیاری هوشمند برای تنظیم شبکه های آبیاری
و پاسخگویی به میزان بارش و رطوبت خاک در دسترس هستند. از طرفی دیگر،
استفاده از برخی سیستم های آبیاری در مقایسه با سایرین، برای مصرف بهینه
آب دارای ارجحیت است؛ به عنوان مثال بهره بردن از آب‌پاش آلومینیومی یا آب‌پاش
برنجی به عنوان جایگزین سیستم آبیاری گان، می تواند مصرف آب را ۵ تا ۱۵ درصد کاهش دهد.