پوسیدگی ساقه گیاه بادمجان
پوسیدگی ساقه گیاه بادمجان عامل بیماری ساق سیاه بادمجان، قارچ
Phytophthora capsici بوده که یک عامل بیماری زای خاکزاد است که
می تواند شرایط محیطی سخت را تحمل کند. این پاتوژن می تواند در بقایای گیاهی
یا میزبان های جایگزین یا درون خاک تا سه سال زنده بماند. بعداً این قارچ
از طریق آبیاری یا آب های سطحی پراکنده می شود. این عامل بیماری
زا در دمای بین 7 تا 37 درجه سانتیگراد می تواند رشد کند،
پوسیدگی ساقه گیاه بادمجان
ولی دمای
حدود 30 درجه سانتیگراد برای آن بهینه می باشد. در شرایط ایده آل دمای
بالا و رطوبت زیاد، بیماری می تواند به سرعت پیشرفت کند. دمای
سردتر شیوع بیماری را محدود می کند.
کنترل ارگانیک
باکتری Burkholderia cepacia (MPC-7) دارای
اثر آنتاگونیستی در برابر بیماری ساق سیاه می باشد.
همچنین در معرض آفتاب قرار دادن خاک و اضافه
کردن مواد آلی می تواند میزان آلودگی
خاک و گسترش بیماری را کاهش دهد.
کنترل شیمیایی
کنترل بیماری:
- استفاده از واریتههای مقاوم
- استفاده از بذرهای سالم
- حذف بقایای گیاهی آلوده از مزرعه
- تغذیه مناسب کودی
- رعایت تناوب زراعی
- رعایت فاصله کشت بین ردیفها و بین بوتهها
- استفاده از مالچ و آبیاری قطرهای
- کاربرد قارچکشهای مناسب
در محل آلودگی ابتدا لکهای بهرنگ قهوهای تیره و یا سیاه پدیدار گشته
که کمکم به طرف بالا و پایین و اطراف محل آلودگی پیشروی میکند.
پس از چندی قارچ عامل بیماری به بافتهای مجاور لکه نفوذ کرده، مانع از
جریان شیرههای گیاهی میشود. عضو مورد حمله پژمرده و خشک میگردد.
گاهی اوقات در محل آلودگی، زخم و حالت پوسیدگی نیز مشاهده میشود.
هر صورت چنانچه شاخهای آلوده گردد همان قسمت و اگر ساقه اصلی و یا
طوقه مورد حمله واقع شود، تمامی بوته خشک میگردد. در نقاط مرطوب و
بارانی علاوهبر ریشه و طوقه قسمتهای خارج از خاک نیز آلوده میشوند.
نقاطی که این بیماری مشاهده میگردد
بیشتر آلودگی و خشکیدگی قسمتهای
خارج از خاک جلب توجه میکند. و این
بدان علت است که در این نقاط بادمجان
در زمستان یعنی فصل بارندگی به
محصولدهی میرسد و احتمالاً دمای خاک
در این زمان کمتر از دمای مورد نیاز
برای رشد بهینه عامل بیماری است.