سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز

سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز

سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز

سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز

سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز یک فرایند برای تضمین حیات گیاه

است که در طی آن انرژی مورد نیاز از نور خورشید یا نورهای مصنوعی

دریافت شده و به انرژی شیمیایی لازم برای فعالیت‌های سلولی گیاه

تبدیل می‌شود. هر بخشی از گیاه که سبز رنگ باشد، می‌تواند این

فرایند زیست شیمیایی را انجام دهد. علاوه بر نور، برای انجام این کار

به آب و کربن دی اکسید هم نیاز است که در نهایت کربوهیدرات‌ها و ا

کسیژن به عنوان محصول فتوسنتز تولید می‌شوند

فرآیند فتوسنتز به چند فاکتور نیاز دارد ازجمله: شدت نور. افزایش شدت

نور به افزایش سرعت فتوسنتز می‌انجامد. به ‌عبارت دیگر، شدت نور کم

به سرعت پایین‌تر فتوسنتز می‌انجامد. غلظت CO2. غلظت بالاتر دی‌اکسیدکربن

به افزایش سرعت فتوسنتز کمک می‌کند.

سرعت بخشیدن به فرآیند فتوسنتز

معمولا محدوده 300 تا 400 ppm برای فتوسنتز کافی است. دما. برای اجرای

موثر فتوسنتز لازم است دما بین 25 تا 35 درجه‌ی سانتی‌گراد باشد. آب. از

آنجاییکه آب یک فاکتور مهم در فتوسنتز است کمبود آن باعث بروز مشکلاتی

در جذب دی‌اکسیدکربن می‌شود. کمبود آب باعث می‌شود تا سلول‌های

نگهبان به منظور حفظ مقدار آب ذخیره‌شده داخلی منفذ روزنه را باز نکنند.

آلودگی. آلاینده‌های صنعتی و ذرات دیگر روی سطح برگ نشسته و ممکن

است منفذ روزنه را مسدود کنند که خود باعث

می‌شود جذب دی‌اکسیدکربن دشوار شود.

  • جلبک‌ها نیز با فتوسنتز انرژی خورشیدی را به انرژی شیمیایی تبدیل
  • می‌کنند. اکسیژن بعنوان محصول فرعی آزاد شده و نور نیز بعنوان فاکتور
  • اصلی برای تکمیل فرآیند فتوسنتز درنظر گرفته می‌شود.
  • زمانی‌که گیاهان از انرژی نورانی استفاده می‌کنند تا دی‌اکسیدکربن
  • و آب را به گلوکز و اکسیژن تبدیل کنند فتوسنتز رخ می‌دهد. برگ‌ها اندامک‌های
  • سلولی میکروسکوپی بنام کلروپلاست دارند.
  • هر کلروپلاست یک رنگدانه سبزرنگ بنام کلروفیل دارد. مولکول‌های کلروفیل
  • انرژی نورانی را جذب می‌کنند درحالیکه
  • دی‌اکسیدکربن و اکسیژن از طریق
  • منافذ روزنه هوایی موجود در اپیدرمیس
  • برگ‌ها وارد می‌شوند.
  • محصول فرعی دیگر فتوسنتز قندهایی
  • نظیر گلوکز و فروکتوز هستند.
  • سپس این قندها به ریشه، ساقه، برگ
  • ، میوه، گل و دانه‌ها فرستاده می‌شوند.
  • به‌عبارت دیگر گیاهان از این قندها بعنوان
  • منبع انرژی استفاده می‌کنند تا به رش
  • د آن‌ها کمک ‌کند. سپس مولکول‌های این
  • قندها با یکدیگر ترکیب شده و کربوهیدرات‌های
  • پیچیده‌تر نظیر سلولز و نشاسته را می‌سازند.
  • سلولز یک ماده ساختاری است که
  • در دیواره‌های سلولی گیاهان استفاده می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *